Pengertian
Tadarus Al-Qur’an, pada asasnya bermaksud membaca Al-Qur’an di hadapan seseorang yang dapat mengawasi bacaan itu daripada sebarang kesilapan. Amalan tadarus merupakan salah satu ibadat penting yang diberi tumpuan oleh Rasulullah s.a.w. dalam bulan Ramadhan.
Baginda bertadarus Al-Qur’an dengan malaikat Jibril sendiri.
Mengikut riwayat Ibnu Abbas r.a.:
“Nabi Muhammad s.a.w. merupakan orang yang sangat pemurah dengan kebajikan, dan kemuncak kemurahannya ialah sepanjang bulan Ramadhan. Jibril a.s. menemuinya pada setiap malam bulan Ramadhan sehingga habis bulan itu dan Rasulullah membacakan Al-Qur’an kepadanya. Sesungguhnya Rasulullah adalah amat pemurah umpama angin yang bertiup kencang1”.
(Riwayat: Al-Bukhari dan Muslim2).
1. Maksud ibarat ini ialah mudah dan segera membuat kebajikan.
2. Shahih Al-Bukhari, Darul Ihya’ At-Turath Al-Arabi, Jilid:3, m/s:33.
Cara Tadarus:
Tiada cara yang seragam atau tertentu dalam aktiviti tadarus Al-Qur’an. Bagaimanapun
antara langkah-langkah yang boleh diikuti ialah:
1. Membaca Al-Qur’an secara bergilir-gilir dalam suatu kumpulan kecil.
2. Membaca mengikut tertib surah dan ayat, sebagaimana dalam mashaf
3. Menyemak bacaan agar selamat daripada kesalahan tajwid dan sebagainya.
4. Baca dengan niat untuk mendekatkan diri kepada Allah bukan untuk segerakhatam.
5. Aktiviti ini boleh dihidupkan di tempat-tempat yang sesuai terutama dimasjid, surau atau di rumah sebaik-baiknya bersama keluarga.
Adab Membaca Al-Qur’an:
Antara perkara-perkara utama dalam adab membaca Al-Qur’an:
1. Suci daripada hadas besar dan kecil.
2. Duduk dengan sopan dan mengadap kiblat.
3. Membaca secara tartil.
4. Membaca dengan melihat mashaf ( مصحف ) lebih afdhal.
Kelebihan Tadarus:
Tadarus Al-Qur’an mempunyai banyak kelebihan.
Antaranya, sabda Rasulullah s.a.w. bermaksud:
“Tidak berkumpul suatu kaum pada mana-mana rumah Allah, mereka membaca dan bertadarus Al-Qur’an, melainkan diturunkan kepada mereka ketenangan (sakinah), diliputi rahmat, dikelilingi malaikat dan Allah menyebut mereka pada para malaikat”.
(Riwayat: Abu Daud).
No comments:
Post a Comment